Midden en Noord Togo

21 januari 2018 - Kara, Togo

Wat is er heerlijker dan bij 30 droge graden lekker rond te banjeren terwijl je weet dat het in Nederland 5-10 graden is😊. Niets!

In Kpalime hebben we geslapen in hotel Geyser. Een aardig hotel met een lekker zwembad, maar opmerkelijk genoeg zonder stromend water. Het zwembad kwam dus wel goed uit. Ook de stroom viel af en toe uit en Internet was er bij vlagen.

De keuken bleek Europees en best aardig. De ochtendploeg kwam niet opdagen dus het ontbijt haalden we bij een schattig eettentje aan de overkant van de weg. Als klant voor het ontbijt waren ze ons dus voor de volgende dag ook kwijt, maar we hadden niet de indruk dat men er ook maar een minuut van wakker ligt. 

We wilden de dag na onze aankomst een mooie wandeling maken door het berggebied, dat op een 25km van het hotel lag. De door het hotel gebelde taxi wilde ons voor 30 euro heen en weer vervoeren. Een jeugdig Hollands stel wilde graag met ons als ervaren rotten de wandeling maken. Dus welgemoed reisden we rond 10.30 af. Op Maps.me stonden de wandelpaden duidelijk aangegeven, dus we vonden gids niet nodig. We gaan liever zonder gids op pad, want dan kun je je eigen tempo bepalen. Op de startplaats aangekomen moesten we ons bij een slagboom melden. De voorzitter van de gidsorganisatie stond ons te woord en meldde dat de toegang 2500 CFA (3,75) pp kostte zonder gids en met gids 8500 CFA (13,-) pp. Toen duidelijk werd dat wij zonder gids wilden gaan wandelen viel dat niet in goede aarde. Ineens bleek dat het sinds januari verboden was zonder gids te wandelen in het gebied vanwege bedreiging door Boko Haram en aan de prijs viel verder ook niet te sleutelen. Wij wezen de man vriendelijk op de inconsistentie met zijn communicatie van 5 minuten daarvoor en vroegen naar een schriftelijk bewijs van deze regelgeving. De dreiging van Boko Haram, die vooral in Noord Nigeria opereert leekt ons erg ver gezocht. Toen het gevraagde bewijs niet getoond werd zeiden we dat graag de reguliere toegang wilden betalen en de dreiging maar voor lief namen. Ineens bleek de prijs te kunnen zakken naar 2500 CFA pp, maar wij wilden gewoon geen gids.

We hebben op ons eigen tempo een prachtige wandeling gemaakt van ruim 4 uur. Naar een bergtop, een mooie waterval en een lange wandeling door bos en diverse gebieden met oliepalm, cacao, koffie, mais, sorghum, cassave etc.

Na deze mooie tocht besloten we de volgende dag door te reizen naar Kara.

Omdat we de weg en de vervoermogelijkheden niet kenden rekende we op een tocht van 2 dagen met een overnachting in Atakpame. De volgende ochtend om 8.30 liepen we bepakt en bezakt naar het plein met de taxi’s onder het motto: we zien wel waar we uitkomen. Na 15 minuten lopen meldde zich een taxi die ons wel naar Atakpame wilde brengen en mogelijk zelfs naar Kara. Tot onze verrassing bleken we om 16.00 reeds 340 km verderop in Kara te staan. 

Daar hebben we vandaag in alle rust de regelingen (taxi en gids) kunnen treffen voor het bezoek aan het meest interessante gebied van Togo, waarover in het volgende verslag meer.

Voor de geïnteresseerden volgt nog wat praktische informatie over het reizen hier. Het reizen “of the grid” heeft nog iets avontuurlijks. Ondanks een Lonely Planet Gids van West Africa en aparte gidsjes voor Togo en Benin moet je de informatie over plaatsen, gidsen, vervoer, begaanbaarheid en van de wegen, accommodatie etc. bij elkaar sprokkelen. Internet is via een mobiel en in de hotels meestal wel aanwezig, maar uitermate traag. Bovendien is ook op Internet de informatie schaars en versnipperd.

Hotels zijn niet ingericht op het verschaffen van nuttige informatie in de vorm van folders en of landkaartjes, maar medewerkers zijn over het algemeen zeer behulpzaam bij het zoeken naar informatie en het vinden van personen die je eerder kunnen helpen.

Dus voor reizigers naar dit gebied nog wat nuttige informatie: maps.me is een uitermate nuttige app. Hij stelde ons zowel in Ghana als in Togo in staat om zonder gids wandelpaden te vinden, hetgeen mooie wandelingen opleverde.

De weg vanaf de grens Ghana-Togo naar Kpalime is buitengewoon slecht, maar dat bleek geen voorbode van de algemene toestand van de wegen in Togo. De weg tussen Kpalime en Atakpame (N5) is prima. Net vernieuwd door de Chinezen. Ook de N1 van Atakpame naar Kara is van hoge kwaliteit: zeg maar een keurige Franse tweebaans Route Departementale.

Vervoer gaat via een gedeelde taxi of een bus. Lage kosten, maar men vertrekt pas indien vol. Wil je zelf een taxi huren dan is het goed de globale economie van de taxi te kennen als richtlijn voor een onderhandeling.

Onderhoud en afschrijving ongeveer 20 - 30 euro per dag. 

Arbeid chauffeur ongeveer 10 -20 euro per dag

Benzine ongeveer 10 eurocent per kilometer. De af te leggen afstand werkt dus behoorlijk door in de prijs, zeker als de chauffeur leeg terug moet rijden.

Wij huurden een taxi voor de rit van Kpalime naar Kara (340 km enkele reis) voor een prijs van 100 euro. Als de chauffeur een lege terugreis had, dan klopt de rekensom aardig. Het geeft ook aan dat elke betalende reiziger op zijn terugweg pure winst zou betekenen. Wij vroegen ons wel af of hijzelf ook zo ik redeneerde.

Morgen huren we en taxi voor de hele dag voor 60 euro voor een enkele reis van ongeveer 70km (wij blijven op de eindbestemming). Gaat de taxi leeg terug dan vangt de chauffeur netto ongeveer 20 euro. De gids kost ons ongeveer ook 20 euro. Als je bedenkt dat het minimumloon voor een landarbeider in deze streken nog steeds ongeveer 1,5 euro per dag bedraagt kun je je voorstellen dat het beroep van taxichauffeur gewild is.

Het meeste taxivervoer geschied in Togo overigens per motor met een, twee of soms zelf drie passagiers op een motor. Daar hebben wij beiden geen trek in vanwege het risico. 

Foto’s

2 Reacties

  1. NIESTEN Marie-José:
    21 januari 2018
    Goede voortzetting v d tocht en veel
    Plezier!
  2. Marianne:
    31 januari 2018
    Klinkt reuze mooi allemaal en zo worden we ook een beetje bijgepraat over de economie aldaar!
    Veel plezier en liefs, Marianne