Ouidah, een monument voor de slaven en een pythontempel.

Ouida, een monument voor de slaven en de Pythontempel.

In Ouida logeren we bij een gezellig klein hotelletje dat wordt gerund door een Fransman die 15 jaar geleden op zijn Peugeot bromfietsje van Frankrijk naar Benin is getuft. Het eten is er goed en de lokale digestief smaakt heerlijk, maar ‘s avonds blijkt er geen water meer te zijn. Een met water gevulde emmer is er ook niet. Er is dus niets. In andere hotels was er altijd wel een grote met water gevulde emmer als achtervang, maar hier dus niet. Zelf hadden we er ook niet om gevraagd, omdat het er zo goed georganiseerd uit zag, dat het niet in ons opkwam. Dan merk je wel hoe belangrijk water is om je op te frissen.

We bezochten eerst een fort, dat door de Portugezen gebouwd is. Het fort ligt in Ouidah, een paar kilometer van het strand. Het was bedoeld als bescherming tegen de inlanders en diende als eerste opvang van de mensen (mannen, vrouwen en kinderen) die door de koning van Dahomey tot slaaf gemaakt waren en in Ouidah verkocht werden aan de Portugezen. De slaven moesten geketend en wel vanuit Abomey naar Ouida (200 km) lopen, zodat de eerste selectie al plaatsvond, omdat alleen de sterksten deze tocht overleefden. Zij werden opgevangen in het fort, waar ze in de buitenlucht moesten verblijven. Na verkoop werden ze gebrandmerkt, zodat ze door de koper gemakkelijk geïdentificeerd konden worden.

Daarna werden ze overgebracht naar een dorpje verderop, waar een gebouw was neergezet zonder ramen. Ze werden daar gedwongen in hurkhouding te zitten en vastgebonden tussen twee houten leuningen. Verder werd hun mond dichtgesnoerd. Zo moesten zij 14 dagen blijven zitten in het donker. Degenen die het niet overleefden werden in een massagraf geworpen samen met de de zieken en zwakken, die de overtocht naar Zuid Amerika niet zouden halen.

Het doel van deze actie was om de mensen volledig te breken, zodat zij zich verder koest zouden houden en de kans op oproer op het slavenschip geminimaliseerd werd.

Na dit verblijf moesten de slaven over de “route des enclaves” lopen richting een strand vanwaar zij met kleine bootjes in groepjes van zes aan elkaar geketende slaven naar de schepen werden gebracht.

Onderweg moesten zij 7 keer rond een bepaalde boom lopen om daarmee symbolisch alles achter zich te laten en zich mentaal te richten op de toekomst.

Iets verder weg moesten zij vervolgens nog driemaal om een andere boom lopen om tot zich te laten doordringen dat zij met hun lichaam niet meer terug zouden keren, maar dat hun geest na hun dood wel zou terugkeren.

Vervolgens ging de tocht verder naar het strand. De angst van deze mensen moet enorm geweest zijn. Velen hadden nog nooit de zee gezien en tastten volstrekt in het duister waar zij heen gingen. Een aantal probeerde op het strand nog zelfmoord te plegen door zand te eten of zich vanaf het scheepje in zee te werpen. In het laatste geval verdronken ook de andere 5 mensen aan wie zij waren vastgeketend.

In het fort was een tentoonstelling van uitvergrote oude prenten en spullen die een beeld gaven van de slavenhandel. Helaas mochten we van de tentoonstelling geen foto’s maken.

Wij hebben daarna rond het middaguur de ‘route des enclaves’ gelopen. Aan het einde op het bewuste strand staat een prachtig monument. Het verhaal hierboven werd gedaan door een van de gidsen bij dat monument. Deze gids heeft ons op zijn motor (ja, Henk en Peter samen achter op een motor) naar de plek gereden waar het gebouw heeft gestaan waarin de slaven 14 dagen in het donker werden opgesloten. De gids vertelde dat de Fransen dit gebouw bij de onafhankelijkheid van Benin in 1964 vernietigd hebben. Daarom staat er nu een monument.

We kennen het verhaal van de slaven natuurlijk wel, maar dit zo zien in zijn context was toch wel aangrijpend.

In Ouidah, de voodoo hoofdstad ven Benin, hebben we ook een pythontempel bezocht. In het animistische geloof is er een hoofdgod met daarnaast nog vele andere goden. Mystieke krachten manifesteren zich ook via dieren, planten en voorwerpen. Communicatie met goden gebeurt via de voorouders.

Ter ere van de slangengod Dangbe worden in deze tempel ongeveer 60 pythons gehouden. Voor een paar duizend CFA mag je ze bekijken en fotograferen. Over de religieuze betekenis van de python zijn we niet veel wijzer geworden, maar een python om je nek is wel een mystieke ervaring!

Omdat er in de auberge nog steeds geen water was besloten we door te reizen naar Grand Popo, waar ons een heerlijk resort aan zee wachtte.